yaxıb-yandırıcı — sif. 1. Bərk yandıran, çox isti; qızmar. 2. məc. Qəlbə əzab verən, ürəyi incidən, yandırıb yaxan, bərk acıdan. Yaxıb yandırıcı sözlər. – Ruhülqüds mənə yaxıb yandırıcı bir məktub yazmışdı. M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tamat — ə. yandırıcı şeylər atan hərb aləti … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pürşərər — f. və ə. 1) qığılcım saçan, qığılcımla dolu; 2) yandırıcı, yandıran; 3) m. çox kədərli, yandırıcı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zəlo — (Lənkəran) yandırıcı, isti. – Günin lap zəlo vaxdıdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
atəşbar — f. 1) od yağdıran, çox isti, yandırıcı; 2) m. hərarətli, qızğın, qızmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dağ — f. 1) qızğın dəmirlə vurulan nişan, damğa; 2) çox isti, yandırıcı; 3) m. dərd, qəm, qüssə, kədər. Dağı dəruni daxili dərd … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
duz — f. yandıran, yandırıcı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
füruzan — f. 1) yandırıb yaxan, yandıran, yandırıcı; 2) parlaq, işıqlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
harr — ə. 1) isti, qızğın; 2) yandırıcı, hərarət verən; 3) m. cəhd edən; 4) m. qeyrətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
möhriq(ə) — ə. 1) yandıran, yandırıcı; 2) çox əziyyət verən, ürək yandıran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti